اثربخشی ایماگوتراپی بر کاهش تعارضات زناشویی زنان

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش ایماگوتراپی (تصویر سازی ارتباطی ) بر کاهش تعارضات زناشویی زنان در شهر کرمان، صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه مربیان، شاگردان موسسه دارالتحفیظ و مادران مهد کودک دارالتحفیظ بود. شرکت کنندگان در پژوهش 30 نفر از زنانی بودند که به صورت داوطلب در پژوهش شرکت کردند. روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه تعارضات زناشویی تجدید نظر شده (ثنایی،1387) بود. این پرسشنامه یک ابزار 54 سوالی است که هشت بعد از تعارضات زناشویی را می- سنجد که عبارتند از: کاهش همکاری، کاهش رابطه جنسی، افزایش واکنشهای هیجانی، افزایش جلب حمایت فرزندان، افزایش رابطه فردی با خویشاوندان خود، کاهش رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر و دوستان، جدا کردن امور مالی از یکدیگر و کاهش ارتباط موثر. به منظور تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره، توسط نرم افزار spss استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که ایماگوتراپی توانسته است تعارضات را به صورت کلی کاهش دهد اما در خرده مقیاس های کاهش رابطه جنسی، افزایش رابطه فردی با خویشاوندان خود، کاهش رابطه فردی با خویشاوندان همسر و دوستان و جدا کردن امور مالی، اثربخش نبوده است.